Zgodnie z art. 398.14 Kodeksu postępowania cywilnego wyróżnia się dwie przesłanki oddalenia skargi kasacyjnej:
- brak uzasadnionych podstaw skargi,
- zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.
To, czy skarga jest zasadna powinno się oceniać stosownie do stanu prawnego obowiązującego w chwili wydania orzeczenia przez Sąd Najwyższy. Jednak Sąd Najwyższy nie może oddalić skargi nawet, jeśli są spełnione ku temu przesłanki, jeśli z urzędu stwierdzi, że zachodzi nieważność postępowania.
Brak uzasadnionych podstaw skargi występuje, gdy w jej uzasadnieniu nie przytoczono żadnych argumentów. Także wskazanie przez stronę jako podstawy skargi kasacyjnej naruszenia przepisu prawa materialnego, który nie mógł być podstawą rozstrzygnięcia prowadzi do jej oddalenia.
Skarga nie ma uzasadnionych podstaw także, gdy zawarty w niej zarzut naruszenia przepisów postępowania opiera się na własnej ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego.
Nie ma uzasadnionych podstaw skarga kasacyjna, która opiera się na założeniu, że powód powinien być z urzędu przed przeprowadzeniem dowodów uprzedzony o zamiarze oparcia rozstrzygnięcia reformatoryjnego (zmieniającego) przez sąd II instancji na innej podstawie prawa materialnego, aby mógł przedstawić odpowiednie dowody.