Przewodniczący sądu II instancji kieruje sprawę na posiedzenie niejawne w składzie 3 sędziów zawodowych, aby wydać postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, gdy:

  • jej braki nie zostały usunięte lub poprawione w ciągu tygodnia od dnia wezwania;
  • skargę wniesiono po upływie terminu do jej wniesienia;
  • skarga nie spełnia wymogów konstrukcyjnych wskazanych w art. 398.4 § 1 KPC;
  • skarga nie została opłacona;
  • skarga jest niedopuszczalna z innych przyczyn.

Skarga nie spełnia wymagań konstrukcyjnych, jeśli:

  • nie zawiera oznaczenia orzeczenia, od którego jest wniesiona ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części;
  • nie przytoczono w niej podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia;
  • nie zawiera wniosku o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany;
  • nie zawiera wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienie;
  • nie spełnia wymagań przewidzianych dla pisma procesowego,
  • w sprawach majątkowych nie zawiera oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia;
  • do skargi nie dołączono dwóch odpisów przeznaczonych do akt Sądu Najwyższego oraz dla Prokuratora Generalnego. Odpisów tych nie trzeba dołączać, gdy Prokurator Generalny sam wniósł skargę.

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna z innych przyczyn, gdy:

  • Skarga kasacyjna może zostać odrzucona gdy nie zostanie sporządzona przez pełnomocnika np. adwokata.została wniesiona osobiście przez stronę nieposiadającą zdolności postulacyjnej bez zachowania wymogów z art. 87.1 KPC;
  • nie otwarto terminu do wniesienia skargi kasacyjnej z uwagi na niezłożenie przez stronę wniosku o doręczenie orzeczenia sądu II instancji z uzasadnieniem;
  • została wniesiona w sprawie „niekasacyjnej” z uwagi na przedmiot lub wartość przedmiotu zaskarżenia lub w sprawie, w której skarga kasacyjna jest wyłączona przez przepis szczególny;
  • została wniesiona od orzeczenia nieistniejącego;
  • została wniesiona od odrzeczenia sądu I instancji;
  • została wniesiona od orzeczenia sądu II instancji uchylającego zaskarżone orzeczenie sądu II instancji i przekazujące sprawę sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;
  • została wniesiona od wyroku sądu II instancji oddalającego apelację przez stronę, która nie zaskarżyła wyroku sądu I instancji, a sąd II instancji nie rozpoznał apelacji wniesionej przez innego dłużnika solidarnego;
  • została wniesiona od wyroku sądu II instancji oddalającego apelację przez stronę, która nie zaskarżyła wyroku sądu I instancji;
  • została wniesiona przez Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka co do części orzeczenia zaskarżonego już przez stronę;
  • skarżący nie wykazał istnienia interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia sądu II instancji w całości lub określonej części, chyba że interes publiczny wymaga merytorycznego rozpoznania skargi kasacyjnej;
  • została wniesiona od uzasadnienia orzeczenia.

W postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, a w sprawach własności przemysłowej – przez rzeczników patentowych. Zastępstwo to obejmuje także czynności procesowe związane z postępowaniem przed Sądem Najwyższym podejmowanych przed sądem niższej instancji.

Powyższej zasady nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego. Nie stosuje się jej także, gdy stroną, jej organem, przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest: sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Ponadto zasady tej nie stosuje się, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa albo państwowej osoby prawnej jest wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa.

W przypadku, gdy w postępowaniu przed sądami powszechnymi strona była zastępowana przez pełnomocnika z urzędu, pełnomocnik ten nie jest umocowany do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. Strona powinna wnieść nowy wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu w celu zastępowania jej przed Sądem Najwyższym. Umocowanie pełnomocnika wyznaczonego z urzędu pozwala na złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia sądu II instancji. Otwiera to co prawda możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, ale nie powoduje wszczęcia postępowania przed Sądem Najwyższym na skutek skargi kasacyjnej.

Sporządzenie skargi kasacyjnej osobiście przez stronę nieposiadającą zdolności postulacyjnej (do samodzielnego działania w postępowaniu sądowym) stanowi nieusuwalny brak. W takim wypadku skargę należy odrzucić jako niedopuszczalną. Nie wzywa się przy tym do uzupełnienia tego braku.